MgHla's ဒိုင်ယာရီ

အခု မႏၲေလးျပန္ေရာက္ေနတာ ဒီေန႔ဆုိရင္ ၁-ပတ္ျပည့္ၿပီ... ႐ုံးက လူေတြ ရက္စက္လုိက္ၾကတာ က်ေတာ္ မရွိတုန္း က်ေတာ့္အခန္းထဲက Air-con ျဖဳတ္ၿပီး လူမေနေသးတဲ့ အေပၚထပ္က အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ တပ္ထားလုိ႔ အခုေတာ့ က်ေတာ္ေလ ေတာင္ဘက္နဲ႔ အေနာက္ဘက္က ေနထုိးတဲ့ အခန္းထဲမွာ အလုံပိတ္ေနရင္း ေခၽြးထုတ္ေနရေၾကာင္းပါ... air-con မရွိရင္ ပူလုိက္တဲ့ မႏၲေလး ေႏြေန႔လယ္ခင္းမ်ား၊ air-con မရွိရင္ ေနလုိ႔မရတဲ့ လိႈင္သာယာ ေန႔လယ္ခင္းမ်ား ပါတကား... လိႈင္သာယာမွာ မနက္ေစာေစာစီးစီး ကတည္းက ပူတယ္၊ အုိက္တယ္... မႏၲေလးမွာေတာ္ေသးတယ္... လိႈင္သာယာမွာ မနက္ခင္း ေရခ်ဳိးၿပီးရင္ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြ ထြက္တယ္... မႏၲေလးမွာ ေတာ္ေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ ညဘက္ ေတာ္ေတာ္ ပူတယ္... အင္း ... လိႈင္သာယာ တစ္ျဖစ္လဲ ေရဥကၠံရြာေလးေရ... ဒီတပတ္အတြင္း မင္းဆီ ငါလာခဲ့ပါဦးမယ္...

ေရႊတိဂုံ ဘုရားပုံကို desktop ေပၚမွာ wallpaper အျဖစ္ အလြယ္တကူ အဆင္ေျပေျပသုံးႏုိင္ေအာင္ 1024 x 768 pixels အရြယ္အစားနဲ႔ ျပဳလုပ္ေပးထားပါတယ္... အခုျမင္ေနရတဲ့ ပုံေပၚ ကလစ္ေခါက္ၿပီး 1024 x 768 pixels အရြယ္အစားရွိတဲ့ ပုံကို ရယူပါ... My Labels: Photo, ShweDagon Pagoda, ေရႊတိဂုံ

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ေရႊတိဂုံဘုရားကို ဖူးခဲ့ပါတယ္... သြားမယ္ သြားမယ္ ျပင္ရင္း ၂-ပတ္ၾကာမွ ေရာက္ပါတယ္... ဓာတ္ပုံ ပုံ-၇၀ ေလာက္ ႐ုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... အလြန္အင္မတန္ေတာ္လွတဲ့ ေမာင္လွရဲ႕ လက္ထဲက ထြက္တဲ့ ဓာတ္ပုံေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမာင္လွ ကုိယ္တုိင္ မႀကိဳက္ပါဘူး... ေအာက္ကပုံေလးေတြကေတာ့ ႀကိဳက္မိတဲ့ ပုံေလးေတြပါ... ဒီဓာတ္ပုံ ၃-ပုံကို ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ႀကိဳက္သလုိ ယူသုံးႏုိင္ပါတယ္... My Labels: Photo, ShweDagon Pagoda

ဒါနဲ႔စကားမစပ္... ရန္ကုန္ တစ္ဖက္ကမ္း ေရဥကၠံေက်းရြာကို ေရာက္ေနတာ ဒီေန႔နဲ႔ဆုိ ၁၃-ရက္ရွိ ေနၿပီ... လာရင္း ကိစၥ ဘာမွ မလုပ္ေသးဘူး... ဒါနဲ႔စကားမစပ္... မေန႔က ဘေလာ့ဂါ ဘုိးေအႀကီး ညီလင္းဆက္ နဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္တယ္... ပထမ ေနးတစ္ျမန္မာ က ေဘာ္ဒါ ၃-ေယာက္နဲ႔ ျပည္လမ္းက Moon Bakery မွာထုိင္ စကားေျပာျဖစ္တယ္... ေနးတစ္ျမန္မာက လူေတြ ေတြ႕ရင္ ေနးတစ္ျမန္မာ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားဆုံး ေျပာျဖစ္တယ္... ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ယူေရနီယံေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ေတြ႕မိတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း... ဒါေပမယ့္ စီးပြားျဖစ္ မေတြ႕ေသးတယ္ အေၾကာင္းရယ္... ေမာ္ႀကီး အေၾကာင္းရယ္... သခင္တင္ျမ စာအုပ္အေၾကာင္းရယ္... အပ်ဳိႀကီးမ်ားအေၾကာင္းေတြကို ေျပာျဖစ္တယ္... ေနာက္ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ၿပီး ထူးအိမ္သင္ ဆုိဒ္ကို ထူေထာင္တဲ့ ေမာင္ဖုိးသား အိမ္သြားတယ္... သူတုိ႔ လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ထုိင္ရင္း ထမင္းဆီဆမ္းစားရင္း ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္း... ညီလင္းဆက္ကို လွမ္းေခၚဦးမွပဲဆုိ ဖုန္းဆက္... ဖုန္းက မကိုင္... ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ညီလင္းဆက္က က်ေတာ္တုိ႔ေခၚတဲ့ ဖုန္းကို ျပန္ေခၚ... တည္ေနရာသိသြားေတာ့ ေၾသာ္ ေမာင္ဖုိးသား အိမ္နားပဲဆုိလိုက္လာတယ္... အဲဒီအခ်ိန္ က်ေတာ္ရယ္၊ ဖုိးသားရယ္၊ ေမာင္ရမ္းရယ

တ႐ုတ္ျပည္က ႀကိဳဆုိပါ၏တဲ့ဗ်ာ... အဲဒီ မုဒ္ဦး ဟုိဘက္ ေရာက္ၿပီဆုိရင္ ဒီဘက္နဲ႔ တျခားစီပဲ... ဒီဘက္က ျမန္မာေတြေလ... ဟုိဘက္ကေတာ့ တ႐ုတ္ေတြကိုးဗ်... web cam ေလးနဲ႔ မလွမပ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၿပီး ယာယီ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ လက္မွတ္ေလး လုပ္ၿပီး အဲဒီ ဂိတ္ကုိ ျဖတ္လုိက္တာနဲ႔ ေဟာ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ေရာက္ေလၿပီ... တ႐ုတ္ျပည္၊ မန္စီၿမိဳ႕က ကားတစ္စီးရဲ႕ ေနာက္ကို ႐ိုက္ထားတာပါ... “နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္” “ခ်စ္သူ” “...” စာေတြ ျမန္မာလုိေရးထားပါတယ္... ေရႊလီနဲ႔ မန္စီကို ၁း၃၀-နာရီေလာက္ ကားနဲ႔သြားရပါတယ္... မန္စီၿမိဳ႕မွာ ေန႔လယ္စာ စားခဲ့တယ္... ဆုိင္ပုိင္ရွင္ေတြကို တ႐ုတ္ေတြ မွတ္ၿပီး ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ ေနမိတယ္... ဆုိင္ပုိင္ရွင္ေတြလည္း သိတယ္ထင္ပါ့... ခဏေနေတာ့ အိမ္ထဲကေန ဘုိျဖဴ သီခ်င္းဖြင့္ျပၿပီး သူတုိ႔ ျမန္ျပည္ကလာတဲ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပတယ္... အဲဒီေတာ့မွပဲ ျမန္မာလုိ႔ ေျပာတတ္မွန္းသိတယ္... မန္စီ ေလဆိပ္နားက ေတာ္ေတာ္ စားလုိ႔ေကာင္းတဲ့ ရွမ္းထမင္းဆုိင္ေလးပါ... မန္စီ ေလဆိပ္မွာ ႐ွဴးသြား ေပါက္မိတာ မွားသြားတယ္... ေဝါ့... ေလယာဥ္စီးၿပီး ကူမင္း ကို ခရီးႏွင္ခဲ့တယ္... ၃၅-မိနစ္ေလာက္ပဲ စီးလုိက္ရတယ္... ေဟာ... ကူမင္းၿမိဳ႕ထဲကိုေရာက္ေလၿပီ... တည္းခ