MgHla's ဒိုင်ယာရီ

ေနရင္းထုိင္ရင္း ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ခဲ့ရတဲ့ ကာလေလးကို သတိရမိတယ္... မႏၲေလးသား ဘယ္လုိ ျဖစ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္တယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ... ရွင္းရွင္းေလးပါ... အမွတ္ ဟုိမမွီ ဒီမမွီရတဲ့ က်ေတာ္ေမာင္လွ ေမာ္လၿမိဳင္ တကၠသိုလ္မွာသာ ရွိတဲ့ Marine Bio လုိ႔ လူသိမ်ားတဲ့ Marine Science ေမဂ်ာရလုိ႔ သြားတက္ျခင္းပါ... အဏၰဝါသိပၸံလုိ႔လည္း ေခၚတဲ့ ဒီေမဂ်ာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အေဆာင္ တစ္ခုတည္းမွာပဲ ထားပါတယ္...“ၿမိတ္” ေဆာင္လုိ႔ ေခၚေၾကာင္းပါ... ေယာက္်ားေလး အေဆာင္ေတြရဲ႕ အစြန္ဆုံးမွာ ရွိပါတယ္... ေက်ာင္းစတတ္တဲ့ညမွာ က်ေတာ္တုိ႔ ေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းေတြ အဏၰဝါသိပၸံသားေတြ ထြက္ခဲ့ သီခ်င္းသြားဆုိမယ္ ဆုိလုိ႔ လုိက္သြားတာ ေမဂ်ာက ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသူေတြ ေနတဲ့ အေဆာင္ကို ေရာက္သြားပါေလေရာ... လူ-၃၀ ေလာက္ရွိတဲ့ လူအုပ္ႀကီး မိန္းကေလး အေဆာင္ေရွ႕မွာ သီခ်င္းဆုိၾကေလရဲ႕... တကယ္ဆုိတဲ့သူက ၅-ေယာက္ေလာက္ပါ... က်န္တဲ့သူေတြက အေဖာ္ အျဖစ္လုိက္လာ ၾကတာပါ... ေၾသာ္ .. လြမ္းမိပါေသးတယ္... ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္ႀကီးရယ္... 96 ေက်ာင္းပိတ္လို႔ ပထမႏွစ္ကို မႏၲေလးမွာပဲ ေျဖၿပီး ေအာင္ခဲ့ရတဲ့ အဏၰဝါသိပၸံ ေက်ာင္းသားေလး က်ေတာ္ဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရရာေမဂ်ာ

အင္း ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အက်ယ္ႀကီးပဲဗ်... အင္တာနက္နဲ႔ စတင္ထိေတြ႕ေတာ့ ဟုိဟာၾကည့္ ဒီဟာၾကည့္ၿပီး အင္တာနက္ထဲမွာ ဘာဆက္ၾကည့္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး... အဲဒါနဲ႔ www.bagan.net.mm ကို ဝင္ေမႊရင္း Forums ဆုိတဲ့ဟာႀကီးကို ေတြ႕ေရာ ဆုိပါစုိ႔... အဲဒီဖုိရမ္ဆုိတာ ဖတ္ရင္း နဲ႔ စိတ္ဝင္စားလာတာနဲ႔ BaganNET မွာ ဖုိရမ္ ဝင္ေရးျဖစ္ေရာ... ပုဂံနက္ဖုိရမ္ရဲ႕ ေနရာ တစ္ခုမွာေတာင္ က်ေတာ့္ရဲ႕ ဘေလာ့နဲ႔ အလားသဏၭာန္တူတဲ့ ေတာ့ပစ္ေလး တစ္ခုေတာင္ အခုအခ်ိန္အထိ ရွိေသးတယ္ဗ်... burmeseonline mirc ခ်က္ထဲလည္း ဝင္ျဖစ္ေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္ ခ်က္တာကို စိတ္မဝင္စားဘူးဗ်... အဲဒါနဲ႔ ဖိုရမ္ထဲ ဝင္ဖတ္လုိက္ ေရးလိုက္ေပါ့ဗ်ာ... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပုဂံဖုိရမ္ႀကီးလည္း ေခတ္မေကာင္းေတာ့ဘူးဗ်... ဒီေန႔တင္ရင္ ေနာက္ ၃-၄ ရက္ေလာက္မွ တက္တာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာေရာ... အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာဘေလာ့ ေလာကရဲ႕ ေခတ္ဦးက arloo ရဲ႕ blog ၊ ကိုၿငိမ္းခ်မ္း တုိ႔ရဲ႕ ဘေလာ့ကို ဝင္ေရာက္ ဖတ္႐ွဴရင္း အားက် စိတ္ဝင္စားတာနဲ႔ ဘေလာ့ တစ္ခု လုပ္မိေရာ ဆုိပါစို႔ဗ်ာ... ဘေလာ့ကို က်ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ထြက္ေပါက္အျဖစ္နဲ႔ ေရးမိတယ္... မေက်နပ္ခ်က္ေတြေရာ ေက်နပ္မႈေတြကိုပါ စာအျဖစ္ ခ်ေရးရင္း စိတ္ေက်နပ္မႈ ရယူခဲ့တယ္... က်ေတာ့္ ဘေလာ့က

ေျပာရဦးမယ္... ေမာင္မုိးဆုိတာ ေဆာ္ၾကည္ဘဲ... မွတ္မိေသးသည္... ၁၀-တန္း Physics က်ဴရွင္က ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ေမာင္မုိးစာေပးသည္... အႏွီေကာင္မေလးလည္း ေမာင္မုိးကို ျပန္ႀကိဳက္သည္... ေမာင္မုိး ထုိေကာင္မေလးကို ေပးေသာစာမွာ က်ေတာ္ ေပါက္ကရေရးထားေသာစာ ျဖစ္၏... သူမ်ားေတြလုိ ပန္းႏုေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အခ်စ္သေကၤတေလးေတြႏွင့္ ႏုႏု႐ြ႐ြ ေရးထားေသာ စာဟု ထင္လွ်င္ေသာ မွားသြားလိမ့္မည္... ေမာင္မုိး၏ ဗလာစာအုပ္ ေနာက္ေက်ာ... ေမာင္မုိး ကာတြန္းပုံအၾကမ္းမ်ား ဆြဲထားေသာ ေနရာေအာက္ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေရးထားျခင္း ျဖစ္သည္... “မင္း ကုိယ့္ကုိ ျပန္မႀကိဳက္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ အသည္းႏွလုံးကို အယ္လ္ကိုေဟာထဲ စိမ္လုိက္ေတာ့မည္...” “နစ္ကုိတင္း ဓာတ္ေငြ႕ေတြထဲမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို ျမႇဳပ္ႏွံလုိက္ေတာ့မယ္...” ဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြ ပါတာေတာ့ မွတ္မိသည္... က်ေတာ့္ လက္ေရးႏွင့္ ထုိရည္းစားစာကို ေမာင္မုိးက ျပန္မကူးဘဲ ထုိအတုိင္းေပးလုိက္တာ... အႏွီေကာင္မေလးက သူ႕ကိုျပန္ႀကိဳက္ေလသည္... ၾကာၾကာေတာ့ မခံပါ... ထုိဇာတ္လမ္းက လက္ေလးေတာင္ မကိုင္လိုက္ရဘဲ ဆယ္တန္း စာေမးပြဲ ေျဖၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားေလသည္... ေမာင္မုိးအသက္ထက္ သူ႕ေကာင္မေလး အေရအတြက္က ပုိမ်ားမည္ဟု ထင္သည္.

တကယ္တန္း ဖုိးေဇာ္နဲ႔က ၆-တန္းေျဖၿပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွ စေတြ႕ခ်င္းျဖစ္... ဖုိးေဇာ္က က်ေတာ္တုိ႔ထက္ တစ္တန္း ႀကီးသည္... ေမာင္မုိး... ေမာင္မုိးကို ဘယ္လုိ မိတ္ဆက္ေပးရမည္နည္း... လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါသည္... ေမာင္မုိးကိုေတာ့ မဟုတ္... ေမာင္မုိးရဲ႕ အဖုိး ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ကုိပါ... ကမာၻေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးပါ... ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ ေမာင္မုိးကို မုိးေရ ဟုေခၚၾကသည္... က်ေတာ္တုိ႔တင္ မဟုတ္ သူ႕အေမလည္း ေခၚသည္... “ငမုိးေရ” တဲ့... သူ႕အေမ စေခၚတဲ့ င ဆုိတဲ့ စကားလုံးက တုိးေတာ့ က်ေတာ္တုိ႔ မၾကားပါ... က်ေတာ္တုိ႔ ဒီေကာင့္ကို မုိးေရလုိ႔ ေခၚတာ အေၾကာင္းရွိသည္... သူ႕အေဖက ဆရာဝန္မုိ႔ ခ်စ္စႏုိးျဖင့္ ေခၚၾကျခင္း ျဖစ္သည္... က်ေတာ္ ဒီေကာင္နဲ႔ ပုိတြဲျဖစ္သည္... ၉-တန္း နဲ႔ ၁ဝ-တန္း ကဆုိ ေန႔လည္ ထမင္းစားဆင္းခ်ိန္မွာ ေရႊက်ီးျမင္ဘုရားေပါက္မွာ ထုိင္ၿပီး အမွတ္(၈)၊ (၄၄)နဲ႔ (၁၁) က ေကာင္မေလးေတြကို ငမ္းၾကသည္... (တည့္တုိးပဲ ေရးလုိက္သည္) ... အဲဒီထဲက လမ္းေလွ်ာက္သြားသည့္ ၁၁-ေက်ာင္းက ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို သတိထားမိသည္... က်ေတာ္တုိ႔ ၂-ေယာက္ေရွ႕ေယာက္ရင္ ပဲေတြ ေပးေပးသြားလုိ႔... အဲဒါနဲ႔ ၂-ေယာက္သား တုိင္ပင္ၿပီး က်ေတာ္က ရည္းစားစာ ေရးသည္... က်

ေမာင္လွေရ... မေန႔က ၆-တန္းကတည္းက အတူေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၅-ေယာက္ ျပန္ဆုံျဖစ္တယ္ သိလား... ေၾသာ္... က်န္တဲ့သူေတြလည္း လာလာဖတ္ေနၾကတာပဲ... ဖုိးေဇာ္ ဆုိတာဘယ္သူတုန္း ဆုိတာ ေျပာလိုက္ဦးမယ္ ေမာင္လွေရ... ဖုိးေဇာ္ဆုိတာ ေက်ာင္းကတည္းက သူငယ္ခ်င္း... ပန္းခ်ီဆရာ၊ ဒီဇုိင္းဆရာ... ေက်ာင္းမွာ ပန္းခ်ီဆြဲရင္း သိခဲ့ ခင္ခဲ့တဲ့ အရင္းအႏွီးဆုံးျဖစ္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း... ဖုိးေဇာ္ အေၾကာင္းက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္... သူ႕ဇာတိက မႏၲေလး-မတၲရာသြားတဲ့ လမ္းမေပၚ တည္ရွိတဲ့ လင္းေျမြေခ်ာင္းရြာ ဇာတိ... သိၾကပါသလား ခင္ဗ်ာ... မသိေသးရင္ ထပ္ၫႊန္းရမယ္ဆိုရင္ ၾကာနီကန္ရြာ... ၾကာနီကန္ ဆရာေတာ္ကိုေတာ့ ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါ့... ခုေတာ့ ၾကာနီကန္ရြာဆုိတာ သခၤ်ဳိင္းႀကီး တည္ထားသည္... အဲဒီရြာရဲ႕ ေတာင္ဘက္မွာ လင္းေျမြေခ်ာင္းဆုိတဲ့ ရြာရွိသည္... ဖုိးေဇာ္ရဲ႕ ဖခင္၊မိခင္ေတြက ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးေတြ... သုိ႔ေသာ္လည္း သူတုိ႔ သားကို ပညာတတ္ ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ မႏၲေလး အေနာက္ျပင္၊ ေျမာက္ျပင္ကလူေတြ အားထားတဲ့ အမွတ္(၁) အ.ထ.က မွာ အလယ္တန္းက စၿပီး ေက်ာင္းထားေပးခဲ့သည္... လင္းေျမြေခ်ာင္းရြာကေန ေက်ာင္းအထိ လုိင္းကားနဲ႔လာတဲ့ အခါလာသည္... ေနာက္ပုိင္း စက္ဘီးအစုတ္ကေလးနဲ႔ ေက်ာင္းသြား ေက်ာ

ဒီပုံေလးက လမ္း ၈၀ နဲ႔ ၂၆-လမ္းေထာင့္ပါ... က်ဳံး အေနာက္ ေတာင္ေထာင့္ ေပါ့ဗ်ာ... မီးတုိင္ႀကီးက ရပ္ကြက္ ၁-ခုစာမက မီးေပးလုိ႔ရမယ္ ထင္ပါ့... မႏၲေလး ေရႊဘဲနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ကပါ... Tags: Mandalay, Myanmar, Photo

LCD ထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ဟာကို ၾကည့္ၿပီး လက္ညႇိဳးေလးပဲ ႏွိပ္တတ္တဲ့ က်ေတာ့္ လက္ညႇဳိးရာကုိ ထပ္ၿပီး ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါဦး...

ဒီႏွစ္ထဲေရာက္မွ ဘာမွ မေရးျဖစ္တာ နည္းနည္း ၾကာသြားတယ္... အလုပ္ေတြကလည္း ႐ႈပ္သြားသလုိ၊ အဲဒီ ႐ႈပ္တဲ့ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ေလေနတာလည္း ပါပါရဲ႕... က်ေတာ့္ကို အကူအညီလာေတာင္းတဲ့ သူေတြကိုေတာင္ ျပန္မေျဖေပးႏုိင္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္... ပညာလွ်ဳိထားတယ္၊ မာနႀကီးတဲ့ ေကာင္ႀကီးလုိ႔ေတာ့ ထင္ၾကေတာ့မွာပဲ... ခု႐ုံးမွာ က်ေတာ္က ဒီဇုိင္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ပစၥည္း ဝယ္ေပးရတာ၊ ေစ်းစုံစမ္း ေပးရတာ၊ ႐ုံး website တက္လား မတက္လား စစ္ေဆးေပးရတာ၊ e-mail ေတြ စစ္ေပးရတာ၊ တခါတေလ ကြန္ပ်ဴတာ ပ႐ုိဂရမ္ငယ္ေလးေတြ ေရးေပးရတာ မ်ဳိးေတြ လုပ္ေပးရတယ္... ေတာက္တုိမယ္ရ လုပ္တဲ့ ေကာင္ေလးပါ... ဟုိေကာင္ေလး ကြန္ပ်ဴတာ ဖုန္သုတ္ စမ္းဆုိလဲ က်ေတာ္ပါပဲ... ဟုိဟာေလးကို ဟုိေနရာ ေရြ႕လိုက္ပါဦး ဆုိလည္း က်ေတာ္ပါပဲ... ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္ အမ်ားဆုံး လုပ္ေနရတာက ဒီဇုိင္းအလုပ္ေတြပါ... ၃-လ ေလာက္ရွိၿပီ ထင္တယ္... marketing က ခုိင္းတဲ့ ဒီဇုိင္းေတြ ၿပီးသြားၿပီ ဆုိၿပီး နားမယ္ ၾကံလုိက္ရင္ ေဟာ စက္႐ုံက လာခုိင္းၿပန္ပါၿပီ... နားမယ္ ထပ္ၾကံလုိက္ျပန္ရင္ ေဟာ ဒါ႐ုိက္တာက လာခုိင္းျပန္ပါၿပီ... ဒီၾကားထဲ ဒုကၡေပးလုိက္ၾကတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြ... အဲဒီ လုိ အလုပ္ ႐ႈပ္ေနတ့ဲ

ကိုႀကီးေရ... ဒီေန႔ဆုိ ကိုႀကီး အသက္ ၃၆-ႏွစ္ ျပည့္ၿပီေနာ္... ကုိႀကီးေရ... ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ... ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိနဲ႔ ၿပီးျပည့္ဆုံတဲ့ ေန႔ရက္ေပါင္း မ်ားစြာကိုလည္း ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစ... အဟဲ... ဘာလုိလုိနဲ႔ က်ေတာ္လည္း အသက္ ၁-ႏွစ္ ႀကီးရၿပီေလ... ဒီေန႔လည္း က်ေတာ့္ ေမြးေန႔ပါပဲ... က်ေတာ္နဲ႔ က်ေတာ့္ အကုိအႀကီးဆုံး ၇-ႏွစ္ တိတိ ကြာပါတယ္... ညီအကုိ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဒီဇင္ဘာလ ၃၁-ရက္ေန႔မွာ က်ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ မိခင္ႀကီးကေန သဘာဝအတုိင္း ေမြးဖြားခဲ့ၾကတာပါ... ေၾသာ္... အသက္ ၁-ႏွစ္ႀကီးလာတဲ့ ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္ ျပန္စမ္းစစ္ေတာ့ ဘာမွ အားရစရာကို မရွိပါဘူး... ခုၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္မွာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာေတြ၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာေတြ၊ အဆင္မေျပျဖစ္တာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတယ္... ခုလာမယ့္ ႏွစ္မွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြနဲ႔ပဲ ၾကံဳေတြခ်င္တယ္ဗ်ာ... အင္း... အင္တာနက္ေပၚမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕မိေနတာ လည္း ၄-ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီ... ပညာေတြေတာ့ ရပါရဲ႕... အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးမိတာ ပိုမ်ားေနတယ္... ေနာက္ ၁-လေလာက္ဆုိ အင္တာနက္ မရွိတဲ့ေနရာမွာ ေနျဖစ္မလား မသိေသးပါဘူး... ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ... ... ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ ... မွတ္ခ်က္ - သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာ့ ၂၆-ရက္ေန႔

အြန္လုိင္းေပၚမွာ ၉ေဒၚလာတန္ ေလး တစ္ခုေလာက္ကို အျပင္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကို ၀ယ္ခုိင္းတာ သူ႕ PayPal က ဒီလုိေလး စာျပန္ပုိ႔လုိ႔ ေမာင္လွ ခင္ဗ်ာ လုိခ်င္တာ မရျဖစ္ေနေၾကာင္းပါ... ေၾသာ္ ... ဝယ္ႏုိင္ေပမယ့္လည္း ေရာင္းမယ့္လူက မေရာင္းပါလား... Dear Mr. Pyaung, Access to your PayPal account has been denied because your name issimilar to or a match to an entry on a financial sanctions list(s). ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ဗ်ာ ... Zawgyi-One မွာ 0 (zero) ကို ႏွိပ္ရင္ ၀ (သုည) ဗ်... ၀ (wa) ႐ိုက္ခ်င္ရင္ ဝ (<) ကို ႏွိပ္ရတယ္....