မေန႔က ... ညဦးပုိင္း သိပ္မခ်မ္းေတာ့လုိ႔ ေစာင္အပါးျခံဳအိပ္ေနတာ မနက္က် ခ်မ္းလာလုိ႔ ဂြမ္းေစာင္မထူမပါး ေခါက္လွ်က္ကို တင္ၿပီး အိပ္မိပါတယ္... မိန္းမက တစ္ေရးႏုိးေတာ့ ေစာင္ပိေနတယ္မွတ္လုိ႔တဲ့ ႐ုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲခ်လုိက္ေတာ့ လန္႔ႏုိးတာ ျပန္အိပ္ လုိ႔ကို မရေတာ့ဘူး... သူ႕ညီမ တစ္၀မ္းကြဲ မဂၤလာေဆာင္ရွိတာနဲ႔ အိပ္ယာ ထလုိက္ရတယ္... အိပ္ယာ ထထခ်င္း ေရခ်ဳိးခန္းနဲ႔ အိမ္သာ မအားေသးတာနဲ႔ တီဗြီဖြင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္... အိမ္သာအားေတာ့ အီးပါ မ်က္ႏွာသစ္ ေရခ်ဳိး အ၀တ္အစားလဲၿပီး မဂၤလာေဆာင္ကို ခ်ီတက္ၾကတယ္...
၁၀ နာရီေလာက္မွာ သမီးကို အိမ္ေထာင္စု ဇယားထဲ ထည့္ဖုိ႔ လ၀က႐ုံးကို သြားၾကတယ္... ၁၀-နာရီခြဲေလာက္ေရာက္တယ္... ဦးစီးမွဴး မေရာက္လာေသးလုိ႔ ေစာင့္ရတယ္... ဦးစီးမွဴးေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္စု ဇယားမွာ သမီး နာမည္ တစ္ေၾကာင္းတုိးဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ေရးရတယ္... ေရးၿပီးေတာ့လည္း ဦးစီးမွဴး လက္မွတ္ ျပန္ထုိးရျပန္တယ္... လက္မွတ္ထုိးရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာတယ္... လက္ဖက္ရည္ဖုိးေလး ေပးပါဦးလုိ႔ တုိးတုိးေလး ေတာင္းတယ္... တုိးတုိးေျပာရင္ က်ေတာ္ နားမေကာင္းတာလား မသိ... လက္ဖက္ရည္ဖုိးပဲ ၾကားတာ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္းမွန္း မသိဘူး... ျခေသၤ့ႀကီး ၄ ေကာင္ ထုတ္ေပးလုိက္တယ္... လက္ငါးေျခာင္း ေထာင္ေတာ့ေထာင္တယ္... ဆုိင္ - မဆုိင္ေတာ့ မသိဘူး... ၄ေကာင္နဲ႔ၿပီးသြားတယ္... အေကာင္ ၅၀ မဟုတ္လုိ႔ ေတာ္ေသးတယ္... ညေန ၂း၃၀ နာရီမွ အဲဒီ႐ုံးကေန ျပန္လာျဖစ္တယ္... လ၀က ႐ုံးက ၀န္းထမ္းေတြရဲ႕ လက္စြဲ စကားက "ခဏ ထုိင္ပါဦး" တဲ့... ထုိင္စရာေနရာလည္း လုံလုံေလာက္ေလာက္မရွိဘဲ ထုိင္ခုိင္းတယ္...
႐ုံးမွာ "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပးရန္မလုိ" ေတာ့ေရးထားတယ္... "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပးရန္ - မလုိ" ဒီလုိ အဓိပၸာယ္လား... "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပး - ရန္မလုိ" ဒီလုိ အဓိပၸာယ္လားေတာ့ မသိဘူး...
အဲဒါ မေန႔က...
မေန႔က က်ေတာ့္ဖုန္းကို ပထမဦးဆုံး ႏုိင္ငံျခား အေခၚ လက္ခံရရွိတယ္... ထုိင္း ႏုိင္ငံက ဆက္တာပါ... ဆုိင္ကယ္စီးေနတုန္း ကုိင္မယ္လုပ္ေတာ့ voice mail ထဲ၀င္သြားတယ္... "ဟဲလုိ ကိုလွ ၾကားလား ၾကားလား" ဆုိတဲ့ စကားသံပဲ ၾကားရတယ္... ဘယ္သူလဲမသိ... က်ေတာ့္ဖုန္း နံပါတ္ကို ဘယ္လုိ သိတာလဲ မသိ... ဘာမ်ား ေျပာခ်င္၊ ေမးခ်င္တာလည္း မသိ... ဒီေန႔ ထုိင္းေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းဆက္ ခုိင္းေတာ့ ဖုန္း မကုိင္ဘူးတဲ့...
My labels: Mandalay News, Dear Yesterday, မန္းေလး, မႏၲေလး, မေန႔က
၁၀ နာရီေလာက္မွာ သမီးကို အိမ္ေထာင္စု ဇယားထဲ ထည့္ဖုိ႔ လ၀က႐ုံးကို သြားၾကတယ္... ၁၀-နာရီခြဲေလာက္ေရာက္တယ္... ဦးစီးမွဴး မေရာက္လာေသးလုိ႔ ေစာင့္ရတယ္... ဦးစီးမွဴးေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္စု ဇယားမွာ သမီး နာမည္ တစ္ေၾကာင္းတုိးဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ေရးရတယ္... ေရးၿပီးေတာ့လည္း ဦးစီးမွဴး လက္မွတ္ ျပန္ထုိးရျပန္တယ္... လက္မွတ္ထုိးရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာတယ္... လက္ဖက္ရည္ဖုိးေလး ေပးပါဦးလုိ႔ တုိးတုိးေလး ေတာင္းတယ္... တုိးတုိးေျပာရင္ က်ေတာ္ နားမေကာင္းတာလား မသိ... လက္ဖက္ရည္ဖုိးပဲ ၾကားတာ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္းမွန္း မသိဘူး... ျခေသၤ့ႀကီး ၄ ေကာင္ ထုတ္ေပးလုိက္တယ္... လက္ငါးေျခာင္း ေထာင္ေတာ့ေထာင္တယ္... ဆုိင္ - မဆုိင္ေတာ့ မသိဘူး... ၄ေကာင္နဲ႔ၿပီးသြားတယ္... အေကာင္ ၅၀ မဟုတ္လုိ႔ ေတာ္ေသးတယ္... ညေန ၂း၃၀ နာရီမွ အဲဒီ႐ုံးကေန ျပန္လာျဖစ္တယ္... လ၀က ႐ုံးက ၀န္းထမ္းေတြရဲ႕ လက္စြဲ စကားက "ခဏ ထုိင္ပါဦး" တဲ့... ထုိင္စရာေနရာလည္း လုံလုံေလာက္ေလာက္မရွိဘဲ ထုိင္ခုိင္းတယ္...
႐ုံးမွာ "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပးရန္မလုိ" ေတာ့ေရးထားတယ္... "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပးရန္ - မလုိ" ဒီလုိ အဓိပၸာယ္လား... "တံစိုးလက္ေဆာင္ေပး - ရန္မလုိ" ဒီလုိ အဓိပၸာယ္လားေတာ့ မသိဘူး...
အဲဒါ မေန႔က...
မေန႔က က်ေတာ့္ဖုန္းကို ပထမဦးဆုံး ႏုိင္ငံျခား အေခၚ လက္ခံရရွိတယ္... ထုိင္း ႏုိင္ငံက ဆက္တာပါ... ဆုိင္ကယ္စီးေနတုန္း ကုိင္မယ္လုပ္ေတာ့ voice mail ထဲ၀င္သြားတယ္... "ဟဲလုိ ကိုလွ ၾကားလား ၾကားလား" ဆုိတဲ့ စကားသံပဲ ၾကားရတယ္... ဘယ္သူလဲမသိ... က်ေတာ့္ဖုန္း နံပါတ္ကို ဘယ္လုိ သိတာလဲ မသိ... ဘာမ်ား ေျပာခ်င္၊ ေမးခ်င္တာလည္း မသိ... ဒီေန႔ ထုိင္းေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းဆက္ ခုိင္းေတာ့ ဖုန္း မကုိင္ဘူးတဲ့...
My labels: Mandalay News, Dear Yesterday, မန္းေလး, မႏၲေလး, မေန႔က
Comments
ကိုုယ္လဲတတ္ႏီုုင္တဲ့အရာဆိုုရင္ အလွဴလိုု ့ဘဲသေဘာထားလိုုက္ပါ။
ေျပာေနလိုု ့လဲမထူးပါ။ တရုုပ္ေပါတဲ့ ေနရာေတြမွာ တရုုပ္ေတြလိုု ဘဲ၇ွာရတယ္ ေပးရတယ္
ထိပ္ဆုုံးကလမ္းစဥ္ကိုု ေျပာင္းမွရမွာပါ။
အစိုုးရဌာနဆိုုတာ ၾကာတာ ခက္တာေတြ၇ွိပါတယ္။
လၻက္ရည္ဘိုုးေတာ့ေပးခြင့္၇ွိရင္ ကံေကာင္း ႏိုု ့ဆိုု မျပီးေတာ့ဘူး။
အေနာင္ႏိုုင္ငံေတြမွာ ေပးလိုု ့မရဘူးဆိုုေတာ့ေစာင့္ရတာေပါ့။
နားလည္ရမွာက ေစ်းကြက္စီးပြားေခတ္မွာ ကိုုယ္မက်န္ခဲ့ေစနဲ ့
ကြ်န္ျဖစ္သြားမယ္။ သူေတာင္းစားျဖစ္သြားမယ္။
ရခိုုင္နယ္စပ္မွာေတာ့ ကုုလားေတြ သိန္းမ်ားစြာေပးရတာဘဲ