MgHla's ဒိုင်ယာရီ

ဒီတေလာ ဘာမွလုပ္ခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္... စိတ္ေတြ ေထြေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ... အားအားရွိ အိပ္လုိက္စားလုိက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာလုိက္ပဲ ေနခ်င္တယ္... ဘေလာ့မွာလည္း ေရးခ်င္စိတ္ နည္းေနသလုိ... ဖုိရမ္မွာလည္း ေရးခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္... ဘေလာ့ကို ဆက္မေရးေတာ့ဘဲ ေနရင္ ေကာင္းမလားေတာင္ စဥ္းစားမိတယ္... ဘေလာ့လုပ္မယ့္ အသစ္အသစ္ေတြကို ႀကိဳဆုိပါတယ္... က်ေတာ္ စလုပ္ခဲ့တုန္းကဆုိ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ဘာလုပ္ရင္ ဘာျဖစ္မယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့တဲ့သူ မရွိသေလာက္ရွားတယ္... စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ စလုပ္ခဲ့ရတယ္... လုပ္လုိ႔ရျပန္ရင္လည္း လြယ္ေအာင္ သုံးလုိ႔ရမယ့္ နည္းေတြ လုိက္ရွာရတယ္... template ေျပာင္းၿပီဆုိ လူကို ၃-ရက္ေလာက္ ေခါင္းေတြ ကုိက္လုိ႔... ညအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ တခ်ဳိးတည္း အိပ္ေရာ... ခုလည္း template ေျပာင္းရင္ အဲဒီအတုိင္း ျဖစ္ေနတုန္း... အရင္က CSS ဆုိတာ ဘာမွန္းကို မသိဘူး... blog template ျပင္ရင္းနဲ႔မွာ CSS ဆုိတာကို နည္းနည္း တီးမိ ေခါက္မိလာတယ္... အဓိက ေျပာခ်င္တာက (ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာက) အခုမွ ဘေလာ့ အသစ္စလုပ္မယ့္သူေတြ ေရွ႕က ဘေလာ့လုပ္ၿပီး အေတြ႕အႀကံဳရွိတဲ့ လူေတြေရးထားတဲ့ post ေတြကို ရွာဖတ္ၿပီး ေသခ်ာစမ္းၾကည့္ပါဦး... ဒီနည္းနဲ႔ မရရင္ ေနာက္တစ္

တက္ၾကတာေတြ... ဘာေတြလဲ မသိဘူး လာတက္ၾကတယ္... တက္ၾကတဲ့ သူေတြ မ်ားေနၿပီဆုိေတာ့ ေရးဦးမွပဲ... ခုမွ စေတြ႕သူကုိ ျပံဳးျပဖုိ႔ ဝန္ေလးတတ္သည္... စိတ္မပါရင္လည္း မျပံဳးျပတတ္... အဲဒီေလာက္ လူမႈေရး အလြန္ေတာ္တာ... မေတြ႕တာ ၾကာတဲ့သူဆုိ မမွတ္မိတတ္... လူ ျမင္ဖူးၿပီး နာမည္ မမွတ္မိတာမ်ဳိးေတြ ခဏ ခဏ ျဖစ္တတ္... အဲဒီေလာက္ မွတ္ဥာဏ္ ေကာင္းတာ.... ထမင္းစားလွ်င္ ဟင္းခ်ီးမ်ား၏... ထမင္းေရာ ဟင္းပါ ပူပူေႏြးေႏြးေလးမွ ႀကိဳက္၏... ကေလး ကလား အရမ္းဆန္၏... အအိပ္ႀကီး၏... အိပ္ေနတုန္း လာႏႈိးလွ်င္လည္း မႀကိဳက္ေပ... သင္တန္းေတြလုိက္တက္ရမွာ ပ်င္း၏... စာေမးပြဲ ေျဖရမွာလည္းပ်င္း၏... ထုိ႔ေၾကာင့္ ပညာတုိးတက္မႈ မရွိေသာသူဟု ကိုယ့္ကုိကိုယ္ သိ၏... အလုပ္လုပ္ရင္ ေန႔ေရႊ႕ ညေရႊ႕... ပူလြန္းသည္ ေအးလြန္းသည္ အေၾကာင္းျပတတ္၏... စိတ္ပါလွ်င္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလုပ္တတ္သည္... အေျခာက္ေတြကို မုန္း၏... လာလာက်ဴၾက လြန္းလုိ႔... အရက္မူးၿပီး ရစ္ၾကသူေတြကုိလည္း မုန္း၏... ဒါေတြ ဒါေတြကိုပဲ ထပ္ထပ္ ေျပာလြန္းလုိ႔... အရင္က နႏၵာလႈိင္ ကိုႀကိဳက္ခဲ့ဖူး၏... ၿပီးေတာ သက္မြန္ျမင့္... ယခုေတာ့ သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ကို ႀကိဳက္ေန၏... ႀကိဳက္ေသာ္ျငားလည္း သူမ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းပါက စဥ္းစားကာ ေနရဦးမည္... ၿပ

ဒါနဲ႔စကားမစပ္... က်ေတာ့္ဆီကို The Voice က ေတာင္းပန္e-mail ပုိ႔ပါတယ္... က်ေတာ္မထင္ထားတဲ့ Living Color ရဲ႕ အႀကီးအကဲ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္... က်ေတာ္ ပိုက္ဆံမက္လုိ႔၊ ေငြမက္လုိ႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ရပါဘူး... ယူသုံးမယ္ဆုိရင္ အသိေပးမႈေလးပဲ လုိခ်င္တာပါ... အသိေပးမႈေလး လုပ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ က်ေတာ့္အတြက္ အပန္းမႀကီးဘူး၊ ကူညီသင့္တယ္ ထင္ရင္ ထပ္ၿပီးေတာ့ကို ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၿပီး ပုံႀကီးႀကီးေတြ ထပ္ပုိ႔ဦးမွာ... ဒါနဲ႔စကားမစပ္... က်ေတာ္ဘာျဖစ္လုိ႔ ဘေလာ့ေတြ ေရးေနမိတာလဲ... ပုိက္ဆံရလုိ႔လား... ေငြေၾကးလုိခ်င္လုိ႔လား... ဟုတ္ရပါဘူး... ဝါသနာအရ ေရးေနတာပါ... စိတ္ထြက္ေပါက္ရဖုိ႔ က်ေတာ္ ဘေလာ့ေရးတယ္... ဖုိရမ္ေရးတယ္... လုပ္ငန္းခြင္မွာျဖစ္ေနတဲ့ stress ကို ဘေလာ့မွာ ျပန္လာဖြင့္ထုတ္တယ္... က်ေတာ့္ ဘေလာ့ရဲ႕ အစပုိင္းေတြကို ျပန္ၾကည့္ပါ... ညည္းညဴမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္... ဘယ္သူ႕ကို အားက်ၿပီး ဘေလာ့ေရးခဲ့လဲဆုိေတာ့ ကိုarloo ကို အားက်ၿပီးေရးခဲ့တယ္... အဲဒီတုန္းက သူက english လုိေရးတယ္... က်ေတာ္က english လုိ မေရးတတ္ေတာ့ ျမန္မာလုိ ေရးတယ္... HTML code ေတြ တီးမိေခါက္မိ အနည္းငယ္သိတဲ့ က်ေတာ္ စမ္းသပ္ရင္းနဲ႔ ဘေလာ့မွာ ျမန္မာလုိေရးလုိ႔ ရသြား

ေျပာရဦးမယ္... ေမာင္မုိးဆုိတာ ေဆာ္ၾကည္ဘဲ... မွတ္မိေသးသည္... ၁၀-တန္း Physics က်ဴရွင္က ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ေမာင္မုိးစာေပးသည္... အႏွီေကာင္မေလးလည္း ေမာင္မုိးကို ျပန္ႀကိဳက္သည္... ေမာင္မုိး ထုိေကာင္မေလးကို ေပးေသာစာမွာ က်ေတာ္ ေပါက္ကရေရးထားေသာစာ ျဖစ္၏... သူမ်ားေတြလုိ ပန္းႏုေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အခ်စ္သေကၤတေလးေတြႏွင့္ ႏုႏု႐ြ႐ြ ေရးထားေသာ စာဟု ထင္လွ်င္ေသာ မွားသြားလိမ့္မည္... ေမာင္မုိး၏ ဗလာစာအုပ္ ေနာက္ေက်ာ... ေမာင္မုိး ကာတြန္းပုံအၾကမ္းမ်ား ဆြဲထားေသာ ေနရာေအာက္ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေရးထားျခင္း ျဖစ္သည္... “မင္း ကုိယ့္ကုိ ျပန္မႀကိဳက္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ အသည္းႏွလုံးကို အယ္လ္ကိုေဟာထဲ စိမ္လုိက္ေတာ့မည္...” “နစ္ကုိတင္း ဓာတ္ေငြ႕ေတြထဲမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို ျမႇဳပ္ႏွံလုိက္ေတာ့မယ္...” ဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြ ပါတာေတာ့ မွတ္မိသည္... က်ေတာ့္ လက္ေရးႏွင့္ ထုိရည္းစားစာကို ေမာင္မုိးက ျပန္မကူးဘဲ ထုိအတုိင္းေပးလုိက္တာ... အႏွီေကာင္မေလးက သူ႕ကိုျပန္ႀကိဳက္ေလသည္... ၾကာၾကာေတာ့ မခံပါ... ထုိဇာတ္လမ္းက လက္ေလးေတာင္ မကိုင္လိုက္ရဘဲ ဆယ္တန္း စာေမးပြဲ ေျဖၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားေလသည္... ေမာင္မုိးအသက္ထက္ သူ႕ေကာင္မေလး အေရအတြက္က ပုိမ်ားမည္ဟု ထင္သည္.

တကယ္တန္း ဖုိးေဇာ္နဲ႔က ၆-တန္းေျဖၿပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွ စေတြ႕ခ်င္းျဖစ္... ဖုိးေဇာ္က က်ေတာ္တုိ႔ထက္ တစ္တန္း ႀကီးသည္... ေမာင္မုိး... ေမာင္မုိးကို ဘယ္လုိ မိတ္ဆက္ေပးရမည္နည္း... လူတုိင္း သိၾကမယ္ထင္ပါသည္... ေမာင္မုိးကိုေတာ့ မဟုတ္... ေမာင္မုိးရဲ႕ အဖုိး ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ကုိပါ... ကမာၻေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးပါ... ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ ေမာင္မုိးကို မုိးေရ ဟုေခၚၾကသည္... က်ေတာ္တုိ႔တင္ မဟုတ္ သူ႕အေမလည္း ေခၚသည္... “ငမုိးေရ” တဲ့... သူ႕အေမ စေခၚတဲ့ င ဆုိတဲ့ စကားလုံးက တုိးေတာ့ က်ေတာ္တုိ႔ မၾကားပါ... က်ေတာ္တုိ႔ ဒီေကာင့္ကို မုိးေရလုိ႔ ေခၚတာ အေၾကာင္းရွိသည္... သူ႕အေဖက ဆရာဝန္မုိ႔ ခ်စ္စႏုိးျဖင့္ ေခၚၾကျခင္း ျဖစ္သည္... က်ေတာ္ ဒီေကာင္နဲ႔ ပုိတြဲျဖစ္သည္... ၉-တန္း နဲ႔ ၁ဝ-တန္း ကဆုိ ေန႔လည္ ထမင္းစားဆင္းခ်ိန္မွာ ေရႊက်ီးျမင္ဘုရားေပါက္မွာ ထုိင္ၿပီး အမွတ္(၈)၊ (၄၄)နဲ႔ (၁၁) က ေကာင္မေလးေတြကို ငမ္းၾကသည္... (တည့္တုိးပဲ ေရးလုိက္သည္) ... အဲဒီထဲက လမ္းေလွ်ာက္သြားသည့္ ၁၁-ေက်ာင္းက ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို သတိထားမိသည္... က်ေတာ္တုိ႔ ၂-ေယာက္ေရွ႕ေယာက္ရင္ ပဲေတြ ေပးေပးသြားလုိ႔... အဲဒါနဲ႔ ၂-ေယာက္သား တုိင္ပင္ၿပီး က်ေတာ္က ရည္းစားစာ ေရးသည္... က်

ေမာင္လွေရ... မေန႔က ၆-တန္းကတည္းက အတူေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၅-ေယာက္ ျပန္ဆုံျဖစ္တယ္ သိလား... ေၾသာ္... က်န္တဲ့သူေတြလည္း လာလာဖတ္ေနၾကတာပဲ... ဖုိးေဇာ္ ဆုိတာဘယ္သူတုန္း ဆုိတာ ေျပာလိုက္ဦးမယ္ ေမာင္လွေရ... ဖုိးေဇာ္ဆုိတာ ေက်ာင္းကတည္းက သူငယ္ခ်င္း... ပန္းခ်ီဆရာ၊ ဒီဇုိင္းဆရာ... ေက်ာင္းမွာ ပန္းခ်ီဆြဲရင္း သိခဲ့ ခင္ခဲ့တဲ့ အရင္းအႏွီးဆုံးျဖစ္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း... ဖုိးေဇာ္ အေၾကာင္းက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္... သူ႕ဇာတိက မႏၲေလး-မတၲရာသြားတဲ့ လမ္းမေပၚ တည္ရွိတဲ့ လင္းေျမြေခ်ာင္းရြာ ဇာတိ... သိၾကပါသလား ခင္ဗ်ာ... မသိေသးရင္ ထပ္ၫႊန္းရမယ္ဆိုရင္ ၾကာနီကန္ရြာ... ၾကာနီကန္ ဆရာေတာ္ကိုေတာ့ ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါ့... ခုေတာ့ ၾကာနီကန္ရြာဆုိတာ သခၤ်ဳိင္းႀကီး တည္ထားသည္... အဲဒီရြာရဲ႕ ေတာင္ဘက္မွာ လင္းေျမြေခ်ာင္းဆုိတဲ့ ရြာရွိသည္... ဖုိးေဇာ္ရဲ႕ ဖခင္၊မိခင္ေတြက ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးေတြ... သုိ႔ေသာ္လည္း သူတုိ႔ သားကို ပညာတတ္ ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ မႏၲေလး အေနာက္ျပင္၊ ေျမာက္ျပင္ကလူေတြ အားထားတဲ့ အမွတ္(၁) အ.ထ.က မွာ အလယ္တန္းက စၿပီး ေက်ာင္းထားေပးခဲ့သည္... လင္းေျမြေခ်ာင္းရြာကေန ေက်ာင္းအထိ လုိင္းကားနဲ႔လာတဲ့ အခါလာသည္... ေနာက္ပုိင္း စက္ဘီးအစုတ္ကေလးနဲ႔ ေက်ာင္းသြား ေက်ာ